تأثیر طبّ فشاری بر میزان اضطراب بیماران تحت درمان با همودیالیز

زمینه و هدف: بیماران تحت درمان با همودیالیز علاوه بر تغییرات متعدد فیزیولوژیکی با تنش های روانی بسیاری روبه رو می شوند. امروزه یکی از روش های کنترل این تنش ها، طب مکمّل می باشد. مطالعه ی حاضر با هدف بررسی تأثیّرطبّ فشاری بر میزان اضطراب بیماران همودیالیزی انجام شد. موادّ و روش ها:در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده شاهددار،81 بیمار تحت درمان با همودیالیز با استفاده از روش بلوک های جایگشتی در سه گروه طبّ فشاری در نقاط حقیقی(27نفر)، طبّ فشاری در نقاط غیر حقیقی(27نفر) و گروه کنترل(27نفر) قرار گرفتند.اضطراب بیماران با مقیاس اشپیل برگر قبل از مداخله و نیز از پایان هفته ی اوّل تا پایان هفته چهارم بعد از مداخله در هر سه گروه اندازه گیری شد. در گروه مداخله حقیقی مجموعه نقاط مشخص شده فشار داده شد. این روش در گروه مداخله حقیقی دو بار در هفته به مدّت چهار هفته به کار برده شد. در گروه طبّ فشاری غیرحقیقی نقاط مشخص شده با فاصله ی 3-2 سانتی متر از نقاط اصلی فشار داده شدند.داده ها با استفاده ازآزمون های کروسکال والیس و فریدمن در سطح معناداری 05/0 و نرم افزار spss نسخه16مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها:میانگین اضطراب آشکار و پنهان در گروه فشار در نقاط حقیقی و غیرحقیقی در قبل از مداخله با هفته ی اوّل تا چهارم تفاوت آماری معنا داری داشت(005/0=p،027/0=p).  در گروه فشار در نقاط غیرحقیقی میانگین اضطراب آشکار قبل از مداخله با هفته ی اوّل تا چهارم تفاوت آماری معنا داری داشت؛ امّا، این تفاوت در این گروه از نظر میزان اضطراب پنهان معنادار نبود. میانگین اضطراب آشکار و پنهان در گروه کنترل در قبل از مداخله با هفته ی اوّل تا چهارم تفاوت آماری معنا داری نشان نداد. نتیجه گیری:نتایج نشان می دهد که طبّ فشاری در نقاط حقیقی می تواند اضطراب آشکار و پنهان را در بیماران تحت درمان با همودیالیز کاهش دهد.